Kerst 2021. Al meer dan 20 eeuwen vieren we Kerst. Of misschien moet het iets genuanceerd worden want Kerst is een feest dat zich pas in de 4e eeuw na Christus meer tot een Christelijke feestdag heeft ontwikkeld. Dus al ruim 16 eeuwen vieren we Kerst en ook dat is al een hele tijd. De wijze waarop zal door de tijden heen vast wel veranderd zijn maar de boodschap van het Kerstfeest is altijd hetzelfde gebleven: de geboorte van Jezus werd gevierd en daarmee Gods aanwezigheid in onze wereld. Oud nieuws! Ja, dat valt niet te ontkennen, maar tegelijkertijd nieuws met een actualiteitswaarde die boven de tijd
uitgaat. Het maakt niet uit of Kerst al meer dan 16 eeuwen wordt gevierd of dat je het voor de eerste keer viert. Wat belangrijk is: je gelooft, je weet, je hoopt dat Gods aanwezigheid in de wereld een bepalende invloed heeft.
Hoe is Gods aanwezigheid dan zichtbaar (geworden)? Het evangelie naar Lucas vertelt ons een verhaal waarin door de geboorte van een kind, God in ons midden komt. Een kind…, nee nog kleiner: een baby. Teer en kwetsbaar. Zo is God teer en kwetsbaar in ons midden. Als een baby geen eten en drinken krijgt, als een baby niet omringt wordt met liefde, niet gekleed wordt tegen de kou, niet beschermt tegen gevaar dan kun je er zeker van zijn dat de baby zal komen te overlijden. Zo ook geldt het God: als er geen aandacht en tijd is voor God dan komt God te overlijden. Huh! Kan God overlijden? Ik bedoel dat natuurlijk niet
letterlijk maar wel: dan verdwijnt God uit beeld, uit het zichtveld, uit onze beleving, uit ons leven… Iets om over na te denken: hoe kan het verhaal van God in al haar kwetsbaarheid toch doorverteld worden. Het is belangrijk om er bij stil te staan, er aandacht aan te besteden,… door Kerst te vieren! Een feestelijke (geboorte) bericht. De blijde mare
(evangelie) is niet tijdgebonden: het gold eeuwen terug maar ook nu. En het geldt ook niet enkel op 24 dan wel 25 december maar voor iedere dag van het jaar.
Het is ‘oud nieuws’ dat steeds weer opnieuw verteld moet worden. Voor
je het weet vergeet je het.
De vraag van vandaag is wel: hoe kunnen we Kerst vieren? En díe vraag is zeer tijdgebonden. Vorig jaar moesten we noodgedwongen (corona) afzien van een fysieke viering. Zowel de viering van ‘Kerstnacht’ als ‘Eerste kerstdag’ kwam te vervallen. Het goede nieuws werd daarmee voor menigeen gevoelsmatig ook ‘klein en teer’: een
digitale viering waar we op afstand van elkaar het feest van Gods aanwezigheid in ons midden vierden. Ook dit jaar zal Kerst ‘op afstand’ moeten worden gevierd. En misschien is het wel tekenend: omdat we vanwege een virus (hoe klein!) zelf kwetsbaar zijn. Het coronavirus bepaalt in grote mate ons leven. Het is goed om hier zorgvuldig en
aandachtig mee om te gaan.
Maar laten we niet vergeten dat in het kleine ook een onschatbare kracht verborgen ligt: een baby symboliseert dat. In het evangelie naar Lukas wordt dit extra benadrukt, geen kleding voorhanden maar ‘in doeken gewikkeld’, geen (eigen) (t)huis en wieg maar onderweg geboren, neergelegd in een voederbak omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. Voel hoe kwetsbaar…. Het bestaan van kindje Jezus, de aanwezigheid van God in ons midden hangt aan een zijden draadje.
Het is aan ons om de blijde boodschap, de geboorte van Jezus (God in ons midden) als een geschenk aan te nemen. Jezus groeide uit tot ‘Verlosser’ door Gods boodschap van bevrijdende liefde door te geven aan allen die het willen horen. Van ons wordt gevraagd dat geschenk aan te nemen, te omarmen en in ons leven zichtbaar te maken. Ik wens
u allen gezegende Kerstdagen. Weet u verbonden met God en elkaar.
Ds. Harry Eringa