Kerstperikelen?
Half november en dan een meditatie schrijven over Kerst. Dat voelt toch een beetje als ‘voor de muziek uitlopen’. En ja, nu al in de pen kruipen is bovendien ook nog een vooruit lopen op de Adventsperiode. Advent dat zelf een ‘vooruitlopen’ is op Kerst. Advent een
voorbereidingsperiode van 4 weken op de geboorte van Jezus. Kind van God.
Vooruit lopen! Je voorbereiden op, dat doen we denk ik zelf ook op meerdere momenten van ons leven. Persoonlijk denk ik nu aan het voorbereiden op de verhuizing die op handen is. Wat allemaal te doen? Het regelen van de hypotheek, van de notaris, van de verhuiswagen, van de inrichting van het nieuwe huis… maar ook je voorbereiden op het
afscheid nemen van het ‘oude en vertrouwde’. Het ene voorbereiden is daarmee niet als het andere!
En als ik het minder persoonlijk inkleur dan zijn er veel meer en veel vaker situaties denkbaar waar sprake is van voorbereiding. Denk aan de voorbereidingen op een reis, een vakantie, een trouwerij, een ziekenhuis opname, een …… en vult u zelf maar in. Ergens op vooruitlopen, je ergens op voorbereiden is bijna vanzelfsprekend. Je voorkomt dat je
overvallen wordt door datgene wat er aan zit te komen. Natuurlijk er zijn in het leven ook zaken waar je je niet op kunt voorbereiden, die jou dus kunnen ‘overvallen’ maar in veel gevallen is er wel tijd om je te kunnen voorbereiden. Ik denk dat ieder van u ook wel weet dat ‘een goede voorbereiding het halve werk is’. Maar hoe bereid je je voor op Kerst? In de kerk doen we dat door de periode van Advent. Zondag 1 december gaat de Adventsperiode van start, eindigend op zondag 22 december. En die Adventsperiode wordt ook wel een periode van verwachting genoemd.
Je voorbereiden op iets wat je verwacht. En bij het woord verwachten past de gedachte van het in verwachting zijn. Een kind dat op komst is, waar je naar uitkijkt, wat je verwacht. Ik wil u nu alvast meegeven dat de uitgerekende datum voor de geboorte 24 of misschien ook wel 25 december is. Dat u het maar weet.
En wat staat ons dan te wachten? Met de geboorte van het ‘kindeke Jezus’ verwachten we niet alleen een kindje in doeken gewikkeld. Nee we verwachten en speuren naar een teken van hoop. Zal door dit kind God weer zichtbaar in ons midden zijn? Dat is eigenlijke een dieper liggende vraag: Komt God (weer) binnen in onze wereld en in mijn
persoonlijke wereld? En hoe dan?
Genoeg om over na te denken! Dat Advent en Kerst ons allen bewust mag maken dat God heel dichtbij mensen is gaan wonen. God wil bij ons aanschuiven. Het liedboek , lied 528, bezingt dat met de woorden: “Omdat Hij niet ver wou zijn, is de Heer gekomen…’’. Mooi, nee prachtig! De sterren staan als feestverlichting te fonkelen aan de hemel. Wat een feest.
Laten we ons dat de komende weken bewust zijn, bewust worden én bewust blijven: God is ons rakelings nabij (vers 5) en daarom: Wees verheugd, van zorgen vrij… God wil in ons midden wonen en vertoeven!
Ds. Harry Eringa