Op dinsdag 30 oktober om 19.30 uur gaat ds. René de Reuver, scriba generale synode, voor in de doorlopende kerkdienst in de Bethelkapel in Den Haag. Dat doet hij op uitnodiging van de protestantse gemeente Den Haag. Deze gemeente organiseert deze kerkdienst in het kader van het kerkasiel dat deze gemeente verleent aan de familie Tamrazyan.
Hij preekt over het Bijbelverhaal van de Barmhartige Samaritaan: “Naaste zijn, daar worden we in het evangelie toe geroepen. Regels, zelfs de allerbeste, kunnen je beletten naaste te zijn. (…) Jezus minacht geen regels en wetten. Hij geeft ze een ziel: innerlijke ontferming, bewogenheid tot in je ziel. Dat maakt een mens tot naaste.”
Kinderpardon
De Protestantse Kerk pleit al jaren voor een ruimhartig kinderpardon. Ds. René de Reuver: “De zorg voor de vreemdeling loopt tenslotte als een rode draad door de christelijke traditie. Als Protestantse Kerk proberen we navolgers te zijn van Jezus. Bij Jezus staat het belang van ieder mens – en juist ook kinderen – voorop.”
Samen met met een grote groep maatschappelijke organisaties, zoals bijv. Defence for Children en stichting INLIA, roept de Protestantse Kerk (via Kerk in Actie) al sinds 2004 op tot een ruimhartige regeling voor migrantenkinderen die langer dan vijf jaar in Nederland zijn. Kerk in Actie bemiddelt regelmatig voor plaatselijke gemeenten die te maken hebben met migranten die in de knel komen door de huidige regelingen.
De Protestantse Kerk spreekt zich niet uit over individuele gevallen. Maar individuele gevallen – zoals Howick en Lili of de familie Tamrazyan – geven wel een gezicht aan het feit dat er een betere regeling voor deze kinderen nodig is. Juist dit bepleit ds. René de Reuver in het boek ‘Van migrant tot naaste – plaatsmaken voor jezelf’: Maak migratie persoonlijk. Migranten zijn mensen met een biografie.” Dit boek verschijnt half november 2018.
Kerkasiel
Er kan gesproken worden over kerkasiel als
- kwetsbare vluchtelingen hun toevlucht zoeken in een kerk
- een plaatselijke kerkelijke gemeente hen gastvrijheid biedt in de vorm van een doorgaande kerkdienst
- en de intentie is om samen met de overheid te zoeken naar een oplossing die voor alle betrokkenen aanvaardbaar is.
Kerkasiel is een vorm waarin leden van de kerk die samen een geloofsgemeenschap vormen, kritiek tot uitdrukking kunnen brengen op de wijze waarop de staat met asielzoekers omspringt. Hiermee stelt de kerk zich niet ‘boven de wet’, maar eerder ‘naast de wet’. De kerk doet geen beroep op een ‘meerwaarde’, maar zij representeert wel een ‘andere waarde’. (Bron: Overwegingen rond kerkasiel, Raad van Kerken 1999). Kerkasiel wordt al sinds de 17de eeuw ingezet. Tussen 1980 en 2000 werd bij elkaar 52 keer kerkasiel verleend.
De Protestantse Kerk erkent de keuze van plaatselijke kerken om in uiterste nood tijdelijke bescherming te bieden door middel van kerkasiel. Ds. René de Reuver: “Kerkasiel is een uiterste redmiddel. Tijdens de doorlopende kerkdienst zal ik vanavond vooral bidden. Zeker ook om wijsheid voor politici in dit soort moeilijke situaties.”
uit de rubriek ‘actueel- nieuws’ op de website van de PKN