De gespreksavond is dinsdag 1 november. De vorige keer hebben we gesproken over de vraag naar de zin van ons leven. We willen graag van betekenis zijn, we voelen ons verbonden met andere mensen en zonder je te verbinden is het wel erg leeg. Dat ons leven eindig is heeft invloed op onze manier van leven, maar dat is wel verschillend. Het is soms wel beangstigend als je bedenkt dat het kan gebeuren dat je kinderen zonder jou verder moeten: dat kan toch eigenlijk niet; het is ook een aansporing om het ‘nu’ te doen, want voor je het weet gaat het allemaal niet meer; en een aansporing om het met elkaar goed te houden.
Omdat ik de komende weken afwezig ben stuur ik jullie nu al vast de uitnodiging, maar deze gaat niet vergezeld van een inhoudelijke bijdrage. Dat doen we op de avond zelf, wellicht dat onze/mijn reis naar India een mooi thema oplevert. Zo zijn jullie in ieder geval tijdig op de hoogte.