Stephan de Jong schrijft in zijn boek ‘De kleine weg en het grote geluk’ een hoofdstuk over ‘de ietwat grote vraag naar de zin van het leven’.Het begint met een verhaal over een man die al jaren rondloopt met de vraag naar de zin van zijn leven en maar geen antwoord vindt. Hij ontdekt een goeroe die hem antwoord zou moeten kunnen geven en gaat er naartoe, een barre reis naar ergens hoog in de bergen, een onmogelijke plek. Daar aangekomen stelt hij aan de goeroe de vraag: ‘wat is de zin van het leven’ en de goeroe antwooord: ‘de zin van het leven zit in een theekopje’. De man is diep teleurgesteld en een beetje boos op de goeroe: ‘heb ik deze barre tocht aangepakt om te horen dat de zin van het leven een theekopje is?”, zo moppert hij. Ach, zegt de goeroe, dan zit de zin niet in een theekopje en haalt zijn schouders er over op.
De zin van het leven, misschien zijn sommigen wel zo cynisch geworden dat hun antwoord niet anders is dan dat het leven geen zin heeft, je wordt hier op de aarde geworpen en je zoekt het maar uit, het is niet anders. Anderen vinden het in een liefdesrelatie, weer anderen in hun inzet voor de medemens. In de film ‘Life of Pi’, die gaat over een jongen die opgroeit in India en uiteindelijk op een bootje op de grote oceaan belandt samen met een tijger, een roofdier, zegt de hoofdpersoon Pi: ‘de enige reden om te blijven leven is de angst dat ik door jouw wordt opgegeten’ .
Ik voeg hier twee dingen aan toe: een gedeelte uit een interview met Paul van Vliet en een stukje van Thijs Wöltgens.
De vragen naar het waartoe, waarheen, uitzicht en vooruitzicht.
Het Humanistisch Verbond ‘gelooft in het leven voor de dood en niet in het leven ‘na de dood’.
De kerstnachtdienst heb ik ‘een pleidooi voor verdraagzaamheid’ genoemd en onderstaande tekstgedeelte van Karel Eykman gelezen:
En altijd zullen mensen blijven hopen op die kinderen
dat er één bij zal zijn die voor de ander wat betekent
dat er één bij is die mensen op weg helpt
dat er één bij is waar de wereld wat aan heeft.
Dat kind, dat nu al ergens geboren is.
Ik hoop dat dit aanknopingspunten bevat voor een goed en verhelderend gesprek over leven, ons persoonlijke leven verbonden met het leven met de mensen om ons heen en wellicht met God. Zinvol leven.
ds. Jan Hommes